۱۳۹۳ تیر ۴, چهارشنبه

داعش، داور، دندان


اصلاً نمی‌شود هوشِ گل‌زنی‌اش را تحسین نکرد، حتی وقتی باعث می‌شود تیمِ محبوبِ من ببازد، هم‌چنان که نمی‌شد تحسین‌اش نکرد برای خطای عمدِ حرفه‌ای‌اش در بازیِ جامِ ۲۰۱۰ با غنا. اما گازگرفتن؟‌ گازگرفتن؟ و نه برای اولین بار؟‌

باید فکر کنم و سعی کنم بفهمم که چرا این گازگرفتنِ (ادعاییِ) خاص این‌قدر به نظرم زشت است. الآن اینها به نظرم می‌رسد: ایتالیا (و مشخصاً کی‌یه‌لینی) در موقعیتِ دفاع بود، نه حمله، و سووارس در مقامِ دفعِ خطر نبود؛‌ و کارِ سووارس ظاهراً مسبوق به خشونتِ یدی یا لفظی‌ای از کی‌یه‌لینی نبود—بر خلافِ ماجراهای منتهی به خشونت‌های توتی و زیدان در یورو ۲۰۰۴ و جامِ جهانیِ ۲۰۰۶. و شاید زشتی تا حدی ناشی از این باشد که احساس می‌کنم گازگرفتنْ قربانی را خیلی زیاد (بیشتر از مشت و لگد و ضربه‌ی سر) با تنِ مهاجم درگیر می‌کند. چیزی که اصلاً نمی‌فهمم این است که چرا صحنه‌ای که سووارس بعد از واقعه نشسته بود و دندان‌هایش را گرفته بود این‌قدر برایم مشمئزکننده بود.

حالا اینها را گفتم که بگویم که وسطِ شنیدنِ حرف‌های دهشتناک و نگران‌کننده‌ی میزگردی در موردِ داعش،‌ خواندنِ جمله‌ای از مطلبِ گاردین باعث شد بتوانم در ساعتِ چهارِ صبح بلندبلند بخندم:‌ داورِ بازیِ اروگوئه-ایتالیا ملقّب است به دراکولا!


۱ نظر:

  1. در موقعیت دفاع بودن رقیب، در مقام دفع خطر نبودن سووارس، عدم مسبوقیت فعل رقیب به خشونت فیزیکی یا لفظی و... هیچکدام دلیل زشتی فعلی تهاجمی نیستند. پس باز هم پرسش باقی است: چرا کار سووارس "به نظر" زشت میرسد؟ از دست دادن موقعیت گل به خاطر عملکرد خوب رقیب! به نظرم این آخری حتی خوردن طرف را هم برای برخی توجیه میکند گاز گرفتن که فقط نوازش است.

    پاسخحذف